εργασία 4.5

Η ελληνική ζωγραφική του 20ού αιώνα είχε προσεγγίσει συχνά την αφαίρεση, αλλά δεν είχε κόψει οριστικά τον ομφάλιο λώρο με την ορατή πραγματικότητα. Το βήμα αυτό θα τολμήσουν να το πραγματοποιήσουν μερικοί ζωγράφοι που είχαν ξεκινήσει τη σταδιοδρομία τους μέσα στη 

δεκαετία του ’30 και είχαν συνοδοιπορήσει ως τότε με τους προβληματισμούς της γενιάς τους: Κοντόπουλος, Μάρθας, Λεφάκης, Σπυρόπουλος. Η στροφή προς την αφαίρεση στην Ελλάδα της δεκαετίας του ’50 συνδέεται με το νέο κύμα ανεικονικής τέχνης που εκδηλώθηκε την ίδια περίοδο σε Ευρώπη και Αμερική

Κατά τη διάρκεια της Κατοχής τα χαρακτικά πλησιάζουν περισσότερο τα έργα των Γερμανών εξπρεσιονιστών. Άλλες προσπάθειες αφορούν είτε  περιπτώσεις προσέγγισης του γερμανικού εξπρεσιονισμού με τις επιδράσεις του νέο-ιμπρεσιονισμού και φωβισμού ,οδήγησαν καλλιτέχνες (Π.Τέτσης)σε ένα χρωματικό εξπρεσιονισμό.

βιντεο Β